Nikolai Berdjajev

Nikolai Berdjajev zat als marxist in het tsaristisch Rusland meerdere malen gevangen en werd in 1898 voor twee jaar verbannen naar Siberië. Hij studeerde vervolgens filosofie in Sint-Petersburg en werd na de Russische Revolutie hoogleraar in Moskou. Zijn kritiek op het communisme leidde echter tot verbanning en hij kwam in Berlijn terecht, waar hij een academie voor filosofie en religie stichtte. Later vestigde hij zich in Parijs. Hij schreef onder meer Dostojewski en het probleem der vrijheid (1922, Ned. vert. 1939), Christendom en klassenstrijd (1931; Ned. vert. 1938) en Waarheid en leugen van het communisme (1934; Ned. vert. 1935). Berdjajev wordt gerekend tot de Godzoekers, die een synthese tussen christendom en marxisme beoogden.