Wat zingt, is wat zwijgt

Nexus Bibliotheek deel I, gebonden editie, keuze en vertaling Gerard Rasch

Adam Zagajewski publiceerde tijdens het communistisch regime in Polen ondergronds, want de discrepantie tussen de werkelijkheid volgens de ideologie en het gewone leven was in de gedichten te zichtbaar. Het politiek engagement bleek echter niet zijn element. Tegenover de menselijke saamhorigheid waartoe de onderdrukten in het aangezicht van het totalitarisme verplicht zijn, stelt Zagajewski de eenzaamheid, de inkeer, het individuele bestaan, want ook solidariteit leidt tot conformisme en beperkt de poëzie. Later ontwikkelt Adam Zagajewski als balling een nieuwe lyrische, muzikale en veelal associatieve poëtica. Het gaat nu om de vertolking van hetgeen zich achter de zichtbare werkelijkheid verbergt, om inzicht in de onzegbaarheid van schoonheid.

Een herinnering

We leefden. Jaloers werden we aangekeken
door de ogen van slaperige hagedissen, bladeren
van bruine olmen, alsof ze zich verbaasden
dat zo’n overmaat aan leven nog mogelijk was
en niet overstroomde tot zijn ondergang.