Antony Blinken

Antony Blinken was van januari 2021 tot januari 2025 de 71ste Secretary of State van de Verenigde Staten, een rol die hem door president Joe Biden werd toevertrouwd vanwege zijn lange staat van dienst in internationale betrekkingen en diplomatie.

Blinken werd geboren in New York, maar ging in Parijs naar de basisschool en middelbare school, waar hij cum laude zijn baccalaureaat behaalde. Vervolgens studeerde hij af aan Harvard College en Columbia Law School. Hij heeft uitvoerig geschreven over buitenlandbeleid, onder meer in The New Republic, The New York Times, The Washington Post en Foreign Affairs, en publiceerde het boek Ally Versus Ally: America, Europe and the Siberian Pipeline Crisis (1987).

Hij begon zijn overheidsdienst bij het State Department (Europese en Canadese betrekkingen) onder de regering-Clinton en vervolgde zijn carrière in 1994 in het Witte Huis bij de Nationale Veiligheidsraad. Hier was hij president Clintons belangrijkste speechschrijver op het gebied van buitenlandbeleid en vervolgens zijn senior adviseur voor Europese zaken. Tussen 2002 en 2008 was Blinken de rechterhand van Joe Biden, toen nog senator, en tussen 2009 en 2017 bekleedde hij diverse senior posities binnen de regering-Obama, waaronder die van Principal Deputy National Security Advisor en Deputy Secretary of State.

Als topdiplomaat van president Biden benadrukte Blinken voortdurend het belang van diplomatie als de hoeksteen van internationale betrekkingen. Daarnaast heeft hij met regelmaat publiekelijk stelling genomen tegen de ontmenselijking die hij in tal van conflictgebieden tegenkwam.

Blinken is ook een muziekaficionado. Tijdens zijn studententijd schreef hij artikelen over zijn grote passie, rock-’n-roll. Hij speelde zelf in een rockband en bracht zelfs enkele nummers uit, waarvan er drie te beluisteren zijn op Spotify. Als Secretary of State lanceerde hij het Global Music Diplomacy Initiative, dat uitgaat van het fundamentele idee dat muziek in staat is geografische grenzen en verschillen in taal of achtergrond te overbruggen, door ons met onze gemeenschappelijke menselijkheid in verbinding te brengen.