Béla Tarr

Béla Tarr is een van de grote kunstenaars van onze tijd, en wordt wereldwijd erkend als een van de belangrijkste filmmakers van de laatste decennia. Hij staat bekend om zijn trage, sociaal-kritische zwart-witfilms waarin hij met betoverend lange en sfeervolle shots de menselijke conditie thematiseert. Tarr begon op zijn zestiende met het maken van films, en debuteerde in 1977 met Family Nest. In 1984 begon hij zijn samenwerking met de prijswinnende Hongaarse schrijver László Krasznahorkai – die deelnam aan de Nexus-conferentie 2022. Tarr beleefde zijn internationale doorbraak in 1988 met de verschijning van hun eerste coproductie, Damnation, die een nieuwe cinematografische stijl inluidde. Samen maakten Tarr en Krasznahorkai daarna nog drie andere alom geprezen films, waarvan het ruim zeven uur durende meesterwerk Sátántangó (1994) het beroemdst is. In 2011 maakte Tarr bekend dat hij zou stoppen met regisseren, waarna hij in 2013 zijn eigen filmschool in Sarajevo oprichtte. Met zijn vrije leerstijl wilde hij een tegenwicht bieden aan de schoolse manier van lesgeven op traditionele filmacademies.