Carry van Bruggen

Carry van Bruggen was een van de belangrijkste Nederlandse schrijvers van de vroege twintigste eeuw. Ze werd geboren als Caroline Lea de Haan in een Joods gezin, en groeide op in Zaandam. Omdat haar ouders geen geld hadden om uitgebreide scholing te betalen, was ze voor al haar kennis van filosofie en literatuur op zelfstudie aangewezen. In haar twintigerjaren ontmoette ze via haar broer, Jacob Israël de Haan, haar eerste echtgenoot journalist Kees van Bruggen. Hoewel ze later van hem scheidde, behield ze zijn achternaam. In 1907 maakte Van Bruggen haar debuut met de verhalenbundel In de schaduw, waarop goed ontvangen romans volgden als De verlatene (1910) en Heleen (1913). In 1919 publiceerde ze haar filosofisch hoofdwerk Prometheus, dat samen met de roman Eva (1927) begin deze eeuw werd opgenomen in de Canon van de Nederlandse letterkunde. Eva zou Van Bruggens laatste roman worden: in 1928 verzonk ze in een depressie, en in 1932 maakte ze een einde aan haar leven.