
Nexus 4
In Nexus 4 levert George Steiner zijn eerste van vele bijdragen aan Nexus met het essay ‘Door die spiegel, in raadselen’. Verder passeren onder meer Stendhal, Nietzsche, Alexis de Tocqueville en Seneca de revue.
Inhoudsopgave
Het 'historische zintuig'
Stendhal en NietzscheVertaling Jeanne Holierhoek
Beschouwingen over overeenkomst en verschil van literatuurbeleving en overname van voorbeelden uit het verleden, uitgewerkt in een analyse van wat Stendhal en Nietzsche hierover geschreven hebben.
Met de opkomst van de moderne tijd wordt het besef van het verschil tussen de tijden het besef van een verschil dat niet kan worden overmeesterd.
Door die spiegel, in raadselen
Vertaling Dorien Veldhuizen
Waarom hebben de joden de leer van Jezus en het christendom blijvend afgewezen? Over deze vraag discussieert de auteur met verschillende theologen en filosofen.
De zonsverduistering boven Golgotha en het zwarte gat in de geschiedenis door de shoah. Duisternis die om duisternis roept en de jood die in beide een centrale rol speelt.
De derde mens
Kanttekeningen bij het werk van Alexis de TocquevilleVertaling Jeanne Holierhoek
Hoewel de Tocqueville een geheel boek wijdt aan de democratie in de Verenigde Staten, is zijn theoretische behandeling van het begrip democratie nog vast gegrondvest in de ideeën van zijn tijd. Het gaat meer uit van een republiek met een representatief stelsel van democratische representatie.
Als de democratie rechtvaardig is, komt dat doordat ze overeenstemt met de natuur of met de situatie van de mens?
Tempus tantum nostrum est
Seneca en tijdverspillingIn veel van zijn werken geeft Seneca beschouwingen over tijd en tijdverspilling, die opmerkelijk modern aandoen. Na de contemplatieve middeleeuwen, heeft in de vroeg-moderne tijd de koopman het heft in handen en daarmee is de jacht naar aards gewin begonnen. Cultuurgeschiedenis zou een goed middel voor onthaasting kunnen zijn.
Tijd is kostbaar als geld, in feite veel kostbaarder. Tijd lijkt dus wel op geld, maar is het in wezen niet. De analogie kwam al bij Seneca voor, maar Erasmus werkt haar verder uit.
Venetië
Mythe van dood en levenEen rondreis door de romantische literatuur levert vele citaten op, die de stad een mythische schoonheid toedichten. Zij is de versteende waterbloem, die eeuwig stervende is, maar niet dood gaat.
Venetië heeft zich in de literatuur tot het symbool van voortdurende ondergang ontwikkeld.
De universiteit
Idee en werkelijkheidDe spanning tussen wetenschap en macht is reeds in de middeleeuwse universiteiten aanwezig, vooral in de faculteiten der godgeleerdheid. Sinds de verlichting is het primaat van de theologie vervangen door dat van de natuurwetenschappen. In de twintigste eeuw is een toenemende politisering waarneembaar, die tred houdt met de democratisering van het onderwijs. Cultuurwetenschappen zouden het verstoorde evenwicht tussen de faculteiten misschien weer kunnen herstellen.
Zoals de hele maatschappij dreef ook de universiteit niet op abstracte beginselen maar op persoonlijke verhoudingen.